زهرا علیزاده بیرجندی - دکتری روانشناسی بالینی؛ مدرس دانشگاه امام رضا (ع)
محدثه غنچه ای - کارشناسی روانشناسی دانشگاه امام رضا (ع)
فاطمه حکم آبادی - کارشناسی روانشناسی دانشگاه امام رضا (ع)
سیده زهرا موسویان - کارشناسی روانشناسی دانشگاه امام رضا (ع)

هدف: امروزه شیوع کرونا ویروس تبدیل به یک بحران بزرگ جهانی شده و کشورهای زیادی از جمله ایران را درگیر کرده است. همه گیری بیماری کرونا و اجرای قرنطینه، اثرات مختلفی بر جنبه های روانی و اجتماعی افراد جامعه گذاشته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان شاخص سلامت عمومی و اضطراب کرونا است.روش: این پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. به این منظور نمونه ای شامل 110 زن و مرد کارمند ادارات دولتی شهر مشهد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس توسطپرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و مقیاس اضطراب بیماری کرونا علیپور به صورت اینترنتی و از طریق شبکه های مجازی مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین نمرات شاخص های سلامت عمومی و اضطراب کرونا همبستگی منفی و معناداری وجود دارد r=0/36,p<001 همچنین همبستگی شاخص اضطراب کرونا با شاخص های افسردگی، اضطراب، وضعیت جسمانی و سلامت عمومی؛ مثبت و معنادار و با مقیاس اختلال عملکرد اجتماعی نمرات معنادار نبود r=0/18,p>0/05. نتیجه گیری: بنا بر نتایج حاصل از این پژوهش می توان نتیجه گرفت انتشار کوئید- 19 علاوه بر صدمه بر سلامت جسمانی، باعث بروز بیماری های روانی نیز می شود. در این شرایط حفظ وضعیت سلامت افراد ضروری است زیرا ساختار های اجتماعی و فردی زندگی دچار آشفتگی و مشکل می شوند. لذا، شناسایی افراد مستعد اختلالات اضطرابی و روان شناختی در سطوح مختلف جامعه که سلامت روان آن ها ممکن است به دلیل بحران های ناشی از وضعیت فعلی اجتماعی و اقتصادی جامعه به خطر افتد، امری ضروری بوده تا بتوان با راهکارها و تکنیک های مناسب مداخله ای و درمانی، در حفظ سلامت روان افراد جامعه کمک نمود

کرونا ویروس، اضطراب ناشی از کرونا، سلامت روانشناختی