محسن کلانتری - دانشیار گروه جغرافیای انسانی و آمایش، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
سعید نجفی - دانشجوی دکترا، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.

یکی از شاخصه­های مهم حیات اجتماعی سالم در هر جامعه­ای وجود میزان قابل قبولی از امنیت در آن برای کلیه شهروندان است. هدف اصلی تحقیق، ارتباط بین رضایت از کیفیت زندگی و احساس امنیت در محلات اصطلاحاً با برنامه و مسئله‌دار شهر زنجان است. نوع و روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی است و آن بررسی تأثیر احساس امنیت عمومی بر کیفیت زندگی در محلات شهری و نیز به لحاظ روش، مبتنی بر روش­های پیمایشی (میدانی) و اسنادی است. جهت تعیین اهمیت معیارهای کیفیت زندگی از مدل تصمیم‌گیری ای. اچ. پی استفاده گردید. همچنین تحلیل و استنتاج داده­های جمع‌آوری‌شده باتوجه‌به نوع داده­ها در نرم‌افزار Spss مورد تحلیل قرار گرفته و سپس در نرم‌افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی نقشه‌های موضوعی تهیه گردید. یافته‌ها نشان داد که ارتباط مستقیمی بین کیفیت زندگی و امنیت ناشی از آن در هر دو محلات وجود دارد. در محله کارمندان شاخص‌های کلاس تراکم، قدمت ابنیه، نوع نمای بنا و رضایت از وضعیت دفع زباله به ترتیب 80/3 ، 45/3، 17/3 و 85/3 بیشتر از حد متوسط میانگین بوده درحالی‌که در محله اسلام‌آباد میانگین شاخص‌های نظام تفکیک، تعداد طبقات و نوع اسکلت بنا به ترتیب با 26/1،  18/1 و 30/1 کمتر از متوسط میانگین حاصل شده است. در هر دو محله تنها شاخص رضایت از وضعیت دفع زباله تفاوت معناداری را با میانگین متوسط نشان نمی­دهد، و بیشترین میزان تفاوت در هر دو محله در ارتباط با شاخص نظام تفکیک بوده است؛ بنابراین کسانی که دارای کیفیت زندگی بالایی بوده‌اند؛ احساس امنیت بیشتری نسبت به کسانی که در سطح نازلی از شاخص­ها بوده‌اند؛ داشته‌اند. این میزان در محله کارمندان با 48/3 نسبت به محله اسلام‌آباد با 47/3 بیشتر بوده است. علی‌رغم تفاوت چشمگیر کیفیت زندگی متفاوت دو محله، به نظر می­رسد امنیت ساکنان سکونتگاه­های مسئله‌دار به معیارهای کیفیت زندگی وابستگی چندانی نداشته باشد.

کیفیت زندگی, امنیت شهری, محله کارمندان, محله اسلام آباد