ترکیبات خاص اشعار صائب و بیدل بر اساس روابط نحوی و هستۀ معنایی ترکیب
عنوان مقاله: ترکیبات خاص اشعار صائب و بیدل بر اساس روابط نحوی و هستۀ معنایی ترکیب
شناسه ملی مقاله: JR_RPLL-7-4_004
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_RPLL-7-4_004
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
خدابخش اسداللهی - دانشگاه محقق اردبیلی
شکرالله پورالخاص - دانشگاه محقق اردبیلی
ولی علی منش - دانشگاه محقق اردبیلی
خلاصه مقاله:
خدابخش اسداللهی - دانشگاه محقق اردبیلی
شکرالله پورالخاص - دانشگاه محقق اردبیلی
ولی علی منش - دانشگاه محقق اردبیلی
صائب تبریزی و بیدل دهلوی از نامدارترین شاعران سبک هندی هستند که هر کدام به نوبۀ خود در شاخۀ ایرانی و هندیِ سبک هندی، شعر این دوره را متحوّل کردهاند. اکثر محققانی که در شعر بیدل به تحقیق و پژوهش پرداختهاند، ترکیبات خاص را به عنوان یکی از مهمترین عوامل غموض زبان در انحصار شعر بیدل دانسته و در نوع ساخت و معنی این نوع ترکیبات کمتر تأمل کردهاند. در اینجا با تکیه بر اشعار صائب و بیدل، ترکیبات خاص در هر دو شاخۀ ایرانی و هندی شعر سبک هندی بررسی شده است. ترکیبات هر دو شاعر ابتدا از نظر «هستۀ معنایی» در دو گروه ترکیبات «برون مرکز» و «درون مرکز» طبقهبندی شده، سپس بر اساس «روابط نحوی ترکیب»، مدلهای گوناگونی از ژرفساخت ترکیبات هر دو شاعر ارائه شده است. ترکیبات خاص صائب و بیدل در ژرفساخت دارای روابط نحوی گوناگونی مانند رابطۀ مسندی، فاعلی، مفعولی، متممی و ... است. از نظر ساختار معنایی، ترکیبات خاص این دو شاعر متنوعتر از ترکیبات عادی در زبان معیار هستند، به طوری که بعضی از این ترکیبات از نظر معنا در زبان وجود ندارند.
کلمات کلیدی: صائب, بیدل, ترکیبات خاص, زایاگشتاری, روابط نحوی, هستۀ معنایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1182891/