کیمیا نوایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز
ایوب کریمی جشنی - دانشیار، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز
سولماز سعادت - استادیار، بخش مهندسی راه، ساختمان و محیط زیست دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز

در این پژوهش به امکان استفاده مجدد از فاضلاب خروجی سپتیک تانک از طریق تصفیه به روش سیستم بیولوژیکی رشد چسبنده با مدیای متحرک (MBBR) پرداخته شده است. در این تحقیق فاضلاب بکار رفته، فاضلاب واقعی پارک علم و فناوری فارس (نوعی فاضلاب اداری بود) که پس از پیش تصفیه از طریق سیستم سپتیک تانک وارد سیستم MBBR می شود. راکتور MBBR مورد استفاده در این تحقیق دارای حجم اسمی 864 لیتر و حجم مفید 648 لیتر بود که 35% از حجم آن توسط مدیای کالدنس K3 پر شده بود. سیستم برای تعیین زمان ماند هیدرولیکی بهینه جهت حذف COD، مورد بررسی قرار گرفت. درصد حذف COD در زمان ماندهای 4، 6، 8 و 10 ساعت به ترتیب برابر با 68%، 89/7%، 92/4% و 95/2% بود. زمان ماند هیدرولیکی 6 ساعت بر اساس میزان حذف COD و نزدیک بودن به استانداردهای آبیاری فضای سبز و همچنین به صرفه تر بودن آن از لحاظ اقتصادی، به عنوان زمان ماند هیدرولیکی بهینه انتخاب شد. به طور کلی این سیستم بیولوژیکی MBBR راندمان بالایی در حذف COD فاضلاب خروجی سپتیک تانک داشته و می توان از پساب تصفیه شده برای آبیاری فضای سبز استفاده کرد.

تصفیه فاضلاب، سیستم بیولوژیکی رشد چسبنده با مدیای متحرک (MBBR)، بازیافت، آبیاری فضای سبز، حذف COD