مائده بحیرایی - دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
حمیدرضا بهنود - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
علی عبدی کردانی - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
حسین رییسیان زاده - اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای خراسان رضوی

تصادفات انحرافی بخش عمده‌ای از کل تصادفات جاده‌ای برون‌شهری را تشکیل می‌دهد. هدف از انجام این پژوهش اثرسنجی مسیرنمایی طولی با استفاده از خط‌کشی طولی و تلفیق آن با بازتاب‌های چشم‌گربه‌ای و در پی آن تفکیک اثر هرکدام از انواع تجهیزات بر فراوانی تصادفات جاده‌‌های برون‌شهری و ارائه ضریب اصلاح تصادف با توجه به مطالعه قبل و بعد از اقدامات اصلاحی می‌باشد. در این پژوهش با توجه به اقدامات مسیرنمایی انجام شده در سال 1393 در محورهای استان خراسان رضوی، داده‌های ترافیکی و تصادفات انحرافی و سایر داده‌های مورد نیاز برای اثرسنجی به روش بیز تجربی جمع‌آوری شد. در این مطالعه، مقدار اثربخشی نهایی برای خط‌کشی طولی و همچنین تلفیق آن با بازتاب‌های چشم‌گربه‌ای در شب به ترتیب برابر با 36 و 5/43 درصد به دست آمد که معادل با ضرایب اصلاح تصادف 64/0 و 565/0 می‌باشد. نتایج این تحلیل نشان‌دهنده تأثیر معنادار تجهیزات مسیرنمایی بر تصادفات انحرافی در شب می-باشد. همچنین معناداری اثرات اقدامات ترکیبی این تجهیزات به مراتب بیشتر از استفاده صرف از هرکدام از آن‌ها است. در نهایت، تاثیر معناداری برای کاهش تصادفات انحرافی در طول شبانه‌روز (شامل ساعات روشن روز) برای اقدام خط‌کشی طولی مشاهده نشد ولی خط‌کشی طولی در تلفیق با بازتاب چشم-گربه‌ای تاثیری با معناداری بیشتر برای تصادفات انحرافی در طول روز داشته است.

مسیرنمایی طولی, اثرسنجی ایمنی, بیز تجربی, ضریب اصلاح تصادف