خدیجه سلیمانی - دبیر آموزش و پرورش، شهرستان ثلاث باباجانی، کرمانشاه، ایران
جلال عبودی - دانشگاه فرهنگیان خورستان، اهواز، ایران
ویدا خجسته - دانشگاه فرهنگیان مازندران، نوشهر، ایران

این پژوهش در پی یافتن راهکارهایی برای یافتن ریشه اصلی عدم توجه به اهمیت کارهای آزمایشگاهی و پژوهشی و علاقه معلم و دانش آموزان به کارهای مشارکتی و ایجاد علاقه نسبت به آن بوده است. در این تحقیق، به چگونگی بهبود بخشیدن مهارت کار گروهی و عملی در درس شیمی و آزمایشگاه علوم تجربی پایه های دهم، یازدهم و دوازدهم پرداخته شده است و از روش تدریس گروهی (مشارکتی) استفاده شده است. روش پژوهش از نوع اقدام پژوهی است. در این پژوهش دو نظرسنجی در دو وقت متفاوت با فاصلهی زمانی دو ماهه از دانش آموزان سه پایه انجام شد و نتایج نشان دادند که دانشآموزان پایه دهم و یازدهم اشتیاق بیشتری برای انجام کارهای گروهی نشان دادند، اما دانش آموزان پایه دوازدهم، در کارهای گروهی مربوط به آزمایشگاه، اشتیاق و مشارکت کمتری نشان دادند. در کل می توان گفت که روش آموزش حاضر در ایجاد علاقه به کار گروهی و عملی دانش آموزان در درس شیمی و آزمایشگاه موثر بوده است. بنابراین با راهکارهایی چون بیان ارزش تحقیق و پژوهش، مسئولیت دادن، تشویق به موقع، نسبت به جلب علاقه به کارهای گروهی و عملی قدمی برداشته شد.

کارگروهی, مهارت عملی, آموزش آزمایشگاهی شیمی, آموزش شیمی