محمد نخعی - دانشیار گروه زمین شناسی دانشکده علوم پایه دانشگاه تربیت معلم تهران
یاور کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زمین شناسی دانشگاه تربیت معلمتهران
سعید رضائیان لنگرودی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زمین شناسی دانشگاه تربیت معلمتهران

دشت مورد مطالعه به مختصات 49درجه و 40 دقیقه و 36درجه و 35 دقیقه از دو قسمت شرقی به مساحت 3 کیلومتر مربع و غربی به مساحت 8 کیلومتر مربع درماهیت واقع در شمال غربی شهرستان قزوین و جنوب غربی لوشان قرار دارد امروزه کاربرد روشهای ژئوفیزیکی بخصوص ژئوالکتریک در مطالعات آبهای زیرزمینی جایگاه ویژه ای پیدا کرده است که از این میان روش سونداژ الکتریکی قائم شولومبرژر VES در مطالعات لیتولوژی و آبهای زیرزمینی بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد دراین دشت مجموعا 120 سونداژ الکتریکی قائم VES با حداکثر طول AB=1000m در امتداد 17 پروفایل انجام گرفته اهست نتایج حاصل ازتحلیل و تفسیر داده های سونداژ الکتریکی و تطبیق آنها با داده های چاههای اکتشافی نشان میدهد که آبخوان این دشت از نوع آبرفتی می باشد که کمترین ضخامت 3 متر H1 و بیشترین ضخامت آن 119 متر در محل سونداژهای B3,N6 و C3 میباشد.

دشت ماهین قزوین، ژئوالکتریک، سنگ بستر، آبخوان، سونداژ الکتریکی قائم، پتانسیل آبی آبخوان