زهرا مجدی زاده - دانشگاه تهران
مهری بهار - دانشگاه تهران

این فصل به ارزیابی دو نوع از تغییرات سیاستی می پردازد که اساسا جایگاه صنایع فرهنگی در جوامع مدرن را تغییر داده است. اولین تغییر، در سیاستگذاری فرهنگی است. در سال های اخیر، صنایع فرهنگی، در حوزه سیاستگذاری فرهنگی بسیار مورد توجه قرارگرفته اند. توجه و علاقه به این ایده افزایش یافته است که صنایع فرهنگی نوع خاصی از فعالیت های صنعتی با پویایی های خاص خود هستند. در بین سیاستگذاران و تحلیلگران که هدف اصلی آنها رونق بخشیدن به کسب و کارهای فرهنگی است، نگرانی هایی در خصوص تولیدات فرهنگی تجاری آشکار شده است. این نگرانی ها، همچنین، در میان فعالان مدنی و سیاستمدارانی که نگرانی اصلی آنها مسایل مربوط به حقوق شهروندی، هویت و دموکراسی است، مشهود است. سیاستگذاران به طور فزاینده ای از اصطلاح «صنایع خلاق » استفاده می کنند و این اصطلاح نقش خاص خود را در تحولات سیاست های فرهنگی داشته است. نوع دوم تغییرات سیاستی که در این فصل مورد بحث قرار می گیرد، در خصوص قوانین حقوقی و کپی رایت (حق تکثیر و چاپ) است. تغییرات در اینجا ارتباط تنگاتنگی با تحولات مرتبط با بین المللی سازی و همگرایی دارد. موافقت نامه های تجارت بین المللی و نهادهای سیاسی - مهم ترین آنها، سازمان تجارت جهانی (WTO ) و اتحادیه اروپا (EU) - نقش مهمی در ایجاد تغییرات اساسی در حوزه کپی رایت (حق تکثیر و چاپ) بازی کرده اند. کپی رایت برای صنایع فرهنگی یک موضوع اساسی است و بنابراین تغییر در عملکرد آن می تواند واقعا حیاتی باشد.

صنایع فرهنگی, سیاست فرهنگی, کپی رایت, خلاقیت