محبوبه پیمانکار - دانشگاه فردوسی مشهد
محمد رنجبر - دانشگاه فردوسی مشهد
احمد ایزدی پور - دانشگاه اما رضا (ع)
سعید بلوچیان - دانشگاه آزاد اسلامی گناباد

استفاده از  مدل­های ریاضی و بهینه­سازی در مسائل نظامی اثر قابل توجهی در مسائل تصمیم­گیری مهم نظیر تعیین مکان  پایگاه­های آتش خودی از قبیل پایگاههای سلاحهای سخت و نرم دارد. در این مقاله، یک مدل برنامه­ریزی عدد صحیح خطی برای مسئله چیدمان پایگاه­های آتش با هدف بیشینه­سازی متوسط میزان دسترسی به اهداف و میزان محافظت از مناطق مهم ارائه     می­شود. همچنین دو الگوریتم فرا ابتکاری مبتنی بر الگوریتم ژنتیک و الگوریتم بهینه­سازی تجمع ذرات برای حل این مسئله طراحی شده است. نتایج محاسباتی به دست آمده از این روش­ها با جواب دقیق حاصل از مدلسازی مقایسه شده و مشخص    می­شود، الگوریتم ژنتیک و الگوریتم بهینه­سازی تجمع ذرات در صورت محدودیت زمانی تا ۶۰ ثانیه با میانگین به ترتیب ۱۶/۰% و ۰.۰۷% انحراف از جواب بهینه، دارای کارایی مناسبی هستند.

سیستم مدیریت نبرد, پایگاههای آتش, مکانیابی, الگوریتم ژنتیک, الگوریتم بهینهسازی تجمع ذرات