مسلم بدوی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی معدن
حبیبه عطاپور - استادیار دانشگاه شهید باهنر، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی معدن دانشگاه شهید باهنر، دانشکده فنی و مهندسی، بخش مهندسی معدن
موسی محمدی - شرکت سنگ آهن گهر زمین، سیرجان، کرمان، ایران

آنومالی شماره ۳ گل گهر سیرجان ابتدا در سنگ های آتشفشانی-رسوبی (بازالت، شیل، دلومیت، ماسه سنگ، مارن، چرت و هیدرواکسیدها – اکسیدهای آهن و سولفیدها) در نئوپروتروزوئیک (ادیاکاران) تشکیل و سپس در طی کوهزایی کیمیرین در رخساره شیست سبز دگرگون شده است. این آنومالی دارای ذخیره قطعی ۶۴۳ میلیون تن کانسنگ مگنتیتی با عیار متوسط ۷/۵۲ درصد آهن، ۷۶/۰ درصد گوگرد و ۱۱/۰ درصد فسفر می باشد و به طور متناوب و لایه ای با کوارتز سریسیت شیست، کلریت شیست، تالک شیست، بیوتیت شیست، اکتینولیت شیست و کوارتزیت قرار گرفته است. مگنتیت به صورت توده ای، نواری، خرد شده و انتشاری دیده می شود که با پیریت و مقدار کمی کالکوپیریت و بورنیت همراه است. پیریت مانند مگنتیت به صورت لایه ای (نواری)، چین خورده، خردشده در بین بلورهای مگنتیت مشاهده می شود. کانی های فرعی شامل تورمالین، آپاتیت، اسفن، زیرکن و گارنت می باشند. عناصر مس، سرب، کبالت، قلع، آرسنیک و آنتیموان در کانسنگ مگنتیتی نسبت به مقادیر پوسته ای، ۲ تا ۱۷ برابر غنی شدگی نشان می دهند. غنی شدگی عناصر در کانی های سولفیدی نسبت به پوسته زمین بین ۳ تا ۶۷ برابر متغیر است. تناوب لایه های شیست با کانسنگ مگنتیتی، ساخت و بافت نواری مگنتیت-پیریت، حضور قطعات معلق و نمودارهای ژئوشمیایی (Al-Fe-Mn و V-Ti , V/Ti-Ni/Ti) بیانگر شباهت آنومالی شماره ۳ گل گهر به آهن نواری ادیاکاران می باشد.

ژئوشیمی, کانی های سولفیدی, کانسنگ مگنتیتی, آهن نواری, ادیاکاران, آنومالی شماره ۳ گل گهر, سیرجان