محسن موید - گروه علومزمین، دانشکده علومطبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
رباب حاجی علی اوغلی - گروه علومزمین، دانشکده علومطبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

ریولیت‏‏‏ علمدار د‏ر بلند‏ترین قله از رشته کوه‏های میشو (قله علمدار) در خاور شهرستان تسوج رخنمون یافته است. این سنگها بهصورت گدازه و دایک درون سازند کهر دیده می‏شوند؛ ازاینرو، سن احتمالی آنها به پرکامبرین نسبت داده شده است. کوارتز، پتاسیم‏فلدسپار و اندکی پلاژیوکلاز از کانیهای سازنده‏ این سنگها هستند. بافت‏های همهبلورین و یا نیمهبلورین، پورفیری با زمینه شیشه‏ای، میکرولیتی پورفیری، پرتیتی و جریانی از بافت‏های غالب در این سنگها شمرده میشوند. سری ماگمایی ریولیتها بیشتر شوشونیتی تا کالکآلکالن پتاسیم بالا ارزیابی شده است. از دیدگاه شاخص اشباعشدگی از آلومین، ریولیتها در محدوده ترکیبی پرآلومینوس هستند و ویژگیهای ریولیت‏های A-Type (زیرگروه ۲A) را نشان می‏دهند. بررسی نمودارهای REE، نشاندهنده غنی‏شدگی LREEها در برابر MREEها و HREE ‏‏‏هاست. نمودارهای عنکبوتی با آنومالی‏ مثبت عنصرهای K، Nd و Rb و آنومالی‏ منفی عنصرهای Ti، Nb و Ta نشاندهنده خاستگاه پوسته قاره‏ای در پیدایش این سنگها هستند. برپایه نمودارهای شناسایی خاستگاه ماگما، نمونه‏های ریولیتی بررسی‏شده در محدوده Post-COLG جای گرفتهاند و به پهنه‏های پسابرخوردی وابسته هستند. در هنگام رویداد فاز ادیاکاران، حاکم‏شدن سازوکار زمینساختی کششی پس از برخورد خشکیهای شمالی با گندوانا با تحریک سنگکره و کاهش فشار، شرایط را برای ذوب‏بخشی پوسته قارهای و پیدایش ریولیتهای علمدار در راستای پهنه برخوردی در کوههای میشو فراهم کرده است.

ریولیت, ژئوشیمی, کهر, میشو, شمال غرب ایران