رعنا دشت بین - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، مازندران، ایران
نعمت الله محمودی - گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، مازندران، ایران
حسین بشارتی - گروه میکروبیولوژی خاک، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، البرز، ایران

چرخه گوگرد در اکوسیستم‎های آبی یک فرایند بیوژئوشیمی پیچیده است که شامل چهار مرحله معدنی‎شدن، آلی‎شدن، احیا‎شدن و اکسید‎شدن می‎شود. در اکوسیستم‎های آبی غنی از مواد آلی به ویژه استخرهای پرورش آبزیان نیمی از مواد آلی تحت شرایط بی‎هوازی توسط باکتری‎های احیا‎کننده سولفات تجزیه می‎شوند و گاز سولفید هیدروژن به عنوان محصول جانبی در طی این فرایند تولید می‎شود. غلظت بسیار کم سولفید هیدروژن برای موجودات آبزی بسیار سمی است و لذا باید از تولید آن جلوگیری شود. از طرف دیگر، تجزیه مواد آلی مقدار مواد مغذی (به عنوان مثال نیتروژن و فسفر) در آب افزایش می‎دهد در نتیجه سبب یوتروفی شدن اکوسیستم‎ها می‎شود. بنابراین، چرخه گوگرد در اکوسیستم‎های آبی هم دارای اثرات مثبت و هم اثرات منفی است.

چرخه گوگرد, باکتری احیا‎کننده سولفات, سولفید هیدروژن, اکوسیستم‎های آبی, آبزی‎پروری