مصطفی سالاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه علم وصنعت ایران
مرتضی باقرپور - استادیار دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه علم وصنعت ایران
کاوه تقی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه مازندران
هادی منعم - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه علم وصنعت ایران

مساله­ موازنه­ زمان و هزینه، یکی از مسائل مهم درحیطه برنامهریزی پروژه است. هیچ یک از مطالعات پیشین در این زمینه به بررسی امکان ادغام مساله موازنه زمان-هزینه با عملکرد پروژه هنگام اجرای آن به منظور ارائه یک مدل یکپارچه برای کنترل و برنامهریزی پروژه در تمام طول اجرای آن نپرداخته است. مدل ارائه شده در این مقاله به ارائه یک ساختار کنترلی جدید می­پردازد که شامل برنامهریزی پیش از شروع پروژه، کنترل عملکرد این برنامه ریزی در فاز اجرا به منظور بررسی ضرورت برنامهریزی دوباره و در نهایت، ارائه راهکاری برای برنامهریزی دوباره پروژه است. در مدل یاد شده ر برای هر فعالیت چندین انتخاب وجود دارد و این انتخابها مسیرهای متفاوتی برای اجرای پروژه به وجود می­آورند. برای هر انتخاب از فعالیتها، زمان وهزینه به صورت فازی در نظر گرفته شدهاند. بهترین مسیر اجرای پروژه با توجه به زمان و هزینه اجرای پروژه در مسیرهای متفاوت، انتخاب می­گردد. در ادامه، از روش مدیریت ارزش حاصله برای کنترل شاخصهای عملکردی پروژه، همچون زمان وهزینه و از روش آماری برای پیش بینی وضعیت آینده شروع آن به زمان اجرای آن انتقال می­دهد. نتایج به دست آمده از این مدل میتواند وضعیت پروژه را در آینده پیش بینی نموده، نیاز آن به برنامهریزی دوباره را مشخص و نحوه  برنامهریزی دوباره را تعیین کند.  

موازنه زمان-هزینه, نظریه فازی, آنالیز ارزش حاصله, رگرسیون, پیش بینی یت شغلی, فرسودگی شغلی, سلامت روان, کارگران, کارخانه ذوب آهن