محمد حسین صادقی - کارشناس ارشد مهندسی صنایع، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران
رضا توکلی مقدم - استاد گروه مهندسی صنایع، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران

در این مقاله، مساله زمانبندی پروژه با منابع محدود و فعالیت­های چند حالته (یعنی امکان انتخاب روش­های اجرایی مختلف برای فعالیت­ها)، برای حل به دو زیر مساله تقسیم می­شود: تخصیص روش­های اجرایی به فعالیت­ها و سپس زمانبندی فعالیت­ها به منظور کمینه نمودن زمان اتمام پروژه. روش الکترومغناطیس[i] با مساله اول در ارتباط بوده و فهرست روش اجرای فعالیتها را تولید می کند. پس از تعیین روش اجرایی هر فعالیت، زمان و مصرف منابع آن فعالیت بر اساس روش انتخاب شده برای اجرای آن تعیین و یک برنامه زمانبندی تصادفی به روش سری برای آن ایجاد می­گردد. سپس یک روش جستجوی محلی نسبت به بهبود برنامه اقدام می­کند. ضمنا در مقاله، یک تابع جریمه جدید برای فهرستهای روش نشدنی از نظر منابع تجدیدناپذیر پیشنهاد می­شود. عملکرد روش حل پیشنهادی با بهترین روش­های حل پیشنهاد شده تاکنون برای این مساله بر اساس معیارهای توقف زمان حل و تعداد برنامههای زمانبندی تولید شده مقایسه می­گردد که نتایج گزارش شده، گویای عملکرد عالی این روش است.

زمانبندی پروژه با منابع محدود, منابع تجدیدناپذیر, حداقل نمودن طول زمان اجرای پروژه, روش الکترومغناطیس, جستجوی محلی