زهرا گلی
خسرو جلالی دهکردی
غلامرضا شریفی

مقدمه: قرارگیری در شرایط بی وزنی بر سیستمهای مختلف بدن تاثیرگذار است و باعث مشکلات عضلانی همچون آتروفی عضلانی میگردد. لذا هدف از انجام پژوهش، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل جینیسنگ بر هورمون رشد و مقاومت به انسولین در موش سوری تحت شرایط تعلیق اندام حرکتی تحتانی بود. روش بررسی: در این مطالعه ۵۰ سر موش سوری نر در پنج گروه مساوی: تعلیق، تعلیق + تمرین، تعلیق + عصاره جینسینگ، تعلیق + تمرین + عصاره جینسینگ و کنترل (شرایط عادی) قرار گرفتند. گروههای تمرین براساس برنامه تمرین به مدت هشت هفته، ۳ جلسه در هفته بر روی نردبان تمرین داده شدند. گروههای دریافت عصاره، ۳روز در هفته به مدت هشت هفته، عصاره را به صورت گاواژ دریافت کردند. برای ایجاد شرایط بیوزنی از تعلیق اندام تحتانی استفاده شد. ۷۲ ساعت پس از ﺁخرین جلسه تمرین، نمونه خون و سرم برای بررسی تغییرات هورمون رشد و مقاومت به انسولین جمعﺁوری شد. برای تجزیه و تحلیل ﺁماری و مﻘایسه بین گروهها، از ﺁزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد بین تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی با و بدون مصرف مکمل جینسینگ تحت شرایط تعلیق برمقادیر هورمون رشد تفاوت معناداری وجود دارد (۰۱/۰=p). اما بر مقاومت به انسولین تفاوت معناداری وجود ندارد. بحث ونتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش معنیدار در میزان هورمون رشد و همچنین کاهش غیر معنیدار در مقاومت به انسولین در نتیجه فعالیت ورزشی مقاومتی و مصرف عصاره جینسینگ احتمالا میتواند آتروفی عضلانی ناشی از تعلیق را کاهش دهد و گواه دیگری بر اثرات مثبت فعالیتهای ورزشی بر مکانیسم سنتز پروتئین است.

Microgravity Simulation, Resistance Training, Ginseng Extract, Growth Hormone, Insulin Resistance, شبیهساز شرایط بیوزنی, تمرین مقاومتی, عصاره جینسینگ, هورمون رشد, مقاومت به انسولین