سعید حیدرزاده - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ارومیه.
جلال جلیلیان - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ارومیه.

این آزمایش در سال ۱۳۹۲ در دانشگاه ارومیه، به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل کاشت گیاهان پوششی شبدر قرمز، خلر، ماشک گل­خوشه­ای و گاودانه در کنار ردیفهای گلرنگ و کشت گلرنگ در کرتهای عاری (شاهد یک) و آلوده به علفهایهرز (شاهد دو) به عنوان فاکتور اول و کاربرد کود آلی و سطوح مختلف کود شیمیایی (سیستمهای کودی زیاد، متوسط و کم) به عنوان فاکتور دوم بودند. نتایج نشان داد که گیاهان پوششی ماشک گل­خوشه­ای و گاودانه در سیستمهای کودی شیمیایی، بیشترین تاثیر را بر کاهش زیستتوده نسبی علفهایهرز باریکبرگ و پهنبرگ داشتند. در تمامی سیستمهای کودی، بالاترین میزان فسفر، پتاسیم، عملکرد و پروتئین دانه گلرنگ در کرتهای بدون علف هرز و گیاه پوششی (شاهد یک) بدست آمد. نتایج نشان داد که با کاهش کاربرد کودهای شیمیایی، نقش گیاهان پوششی در افزایش میزان عناصر غذایی دانه گلرنگ آشکارتر شد. گیاه پوششی ماشک گل­خوشه­ای در سیستم کودی آلی، بهترتیب سبب افزایش ۸۳/۷۴ و ۱۵/۷۹ درصد عملکرد دانه و پروتئین گلرنگ نسبت به تیمار بدون کنترل علفهرز (شاهد دو) در سیستم کودی متوسط شد. بنابراینکاشت گیاهانپوششیمی­تواند ابزارمناسبی برایمدیریتعلفهایهرزدرسیستمهایکشاورزیپایدارباشد.

سیستم کودی, زیستتوده علف هرز, عملکرد, گاودانه, ماشک گل خوشهایی