سعید آهار - دانشجوی دکترای تخصصی گروه رفتار حرکتی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول).
فرهاد قدیری - استادیار گروه رفتار حرکتی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
عباس بهرام - استاد گروه رفتار حرکتی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
مهران کریمی - استاد گروه اطفال دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران.

تصویرسازی حرکتی، زمینه ویژهای برای تکرار حرکات فراهم میکند. این قابلیت در کودکان با رشد بهنجار در تحقیقات متعددی بررسی شده است؛ اما در زمینه تصویرسازی حرکتی کودکان با اختلال طیف اتیسم، اطلاعات کمی وجود دارد.، لذا هدف تحقیق حاضر بررسی این مولفه در کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم ۸ تا ۱۲ سال با عملکرد بالا در مقایسه با همتایان دارای رشد بهنجار بود. بدین منظور ۴۰ کودک با اختلال طیف اتیسم و ۴۰ کودک با رشد بهنجار که از نظر سن، سطح هوش با یکدیگر منطبق بودند، به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب شدند. جهت بررسی تصویرسازی حرکتی، از پارادایم چرخش دست در قالب نرم افزار سه بعدی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از دو آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون یومان ویتنی استفاده گردید. یافتههای تحقیق حاضر تایید کرد کودکان گروه اتیسم همانند گروه با رشد بهنجار قادر به استفاده از این قابلیت بودند ؛ هرچند این بهره برداری با دقت کمتر و صرف زمان بیشتری نسبت به همتایان عادی صورت پذیرفت . به گونهای که در متغیر زمان واکنش و تعداد خطای مربوط به محرک های ارائه شده، گروه اتیسم عملکرد ضعیفتری نسبت به همتایان با رشد بهنجار خود داشتند. نتایج پیشنهاد مینماید هر چند بروز اختلال میتواند بر عملکرد شناختی زیربنای رفتارهای حرکتی در این کودکان تاثیر داشته باشد، اما ظرفیتهای مورد نیاز به منظور یادگیری و رشد مهارتهای حرکتی در این کودکان به نحو مطلوب وجود داشته و در راستای اهداف توانبخشی و ارتقا عملکرد آنها، قابل استفاده میباشد.

تصویرسازی حرکتی, ادراک, عمل, رشد, زیربنای شناختی