احمد شرافتی - دانشجوی دکتری عمران- مهندسی آب، دانشگاه علم و صنعت ایران
باقر ذهبیون - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

برآورد صحیح ریسک روگذری سد با در نظر گرفتن عدم قطعیتهای متغیرهای تصادفی موثر بر آن یکی از مباحث مهم در طراحی سدهای خاکی است. از این رو صرفنظر کردن از عدم قطعیتهای متغیرهای تصادفی باعث برآورد کم و یا زیاد ارتفاع سد میشود. عدم قطعیت بارش و سیلاب از عوامل موثر در تحلیل ریسک روگذری سد هستند. در این تحقیق با استفاده از مدلهای ۱RPG و HEC۱، سیلاب با در نظرگرفتن عدم قطعیتهای بارش و پارامترهای مدل بارش-رواناب تولید شده است. همچنین با استفاده از شبیهسازی مونتکارلو تحلیل ریسک روگذری سد جامیشان انجام شده است. بر اساس گزینههای تعریف شده، اثرات ابعاد سرریز، ارتفاع سد و تراز نرمال بر ریسک روگذری بررسی شده است. نتایج نشان داد که متوسط تغییرات ریسک شکست سد جامیشان به ازای یک واحد تغییرات واحد عرض سرریز در حدود ۰۳/۰ است. همچنین متوسط تغییرات ریسک شکست سد جامیشان به ازای یک واحد تغییرات تراز نرمال بهرهبرداری و تاج سد به ترتیب برابر ۱/۳ و ۵۶/۱ درصد است. از این رو در مقایسه دو عامل هیدرولیکی موثر بر لبریز شدن سد جامیشان، حجم کنترل سیلاب بر ریسک شکست سد تاثیر بیشتری نسبت به آبگذری سرریز دارد.

ریسک, روگذری, عدم قطعیت, جامیشان, RPG