علی شماعی
ماریا مرادی
محمد نظری

گردشگری یکی از ارکان مهم توسعه و پیشرفت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... است. استراتژی توسعه گردشگری در مناطق مرزی بهمنظور نگه داشت جمعیت و تامین امنیت و ارتقا تعاملات اجتماعی دارای اهمیت و ضرورت خاصی است. شهرستان سرپل ذهاب بهعنوان یکی از شهرستانهای مرزی استان کرمانشاه باوجود قابلیتهای گردشگری و جاذبههای توریستی فراوان از توسعه و پیشرفت قابل قبولی برخوردار نیست. هدف این پژوهش تبیین توانهای گردشگری در این شهرستان بهمنظور توسعه پایدار این ناحیه از کشور ازلحاظ اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. جمعآوری داده و اطلاعات از طریق روشهای اسنادی و میدانی بهویژه مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه انجامشده است. پردازش دادهها و اطلاعات با مدل SWOT و QSPM صورت گرفته است. نتایج بهدستآمده مشخص میسازد این شهرستان از توانهای اکو توریستی قابلتوجهی برخوردار است. بعد از توانهای اکو توریستی، گردشگری تاریخی- فرهنگی که در پنج دهستان این شهرستان و حومههای آن موجود است زمینههای مساعدی برای توسعه گردشگری فرهنگی – تاریخی فراهم است. پیشنهاد میگردد بهمنظور تعادل بخشی ناحیهای برنامهریزی جامع و مدیریت بهینه گردشگری، توسعه زیرساختهای گردشگری اعم از مراکز استراحتگاهی و خدماتی، اطلاعرسانی و آموزش گروههای فعال در گردشگری و بازاریابی داخلی و خارجی در برنامهریزیهای کوتاهمدت، میانمدت و درازمدت شهری موردتوجه قرار گیرد.

گردشگری, گردشگری مناطق مرزی, تعادل بخشی ناحیهای, شهرستان سرپل ذهاب, توسعه