زهرا محمدزاده قربانقلی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
نیلوفر میکائیلی - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
محمد نریمانی - استاد ممتاز گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در اختلال وسواسی – جبری کودکان و نوجوانان انجام شد. در واقع اختلال وسواس فکری -عملی، اختلال روانی است که با نشانه های وسواس فکری شامل افکار، تکانه ها، یا تصاویر ذهنی برگشت کننده و پایدار که به شکلی مزاحم و نامناسب تجربه میشوند یا اعمال اجباری که به صورت رفتارهای تکراری یا اعمال ذهنی مشخص میشود. این اختلال میتواند در کودکان و نوجوانان نیز شیوع پیدا کند. در واقع شیوع سالانه اختلال وسواسـی-اجبـاری در جمعیـت بزرگسـال بـین ۱/۱ تـا ۱/۸ درصـد در سراسر فرهنگها تخمین زده میشود، امـا در کودکـان و نوجوانان ۰/۸ درصد گزارش شده است . یکی از درمانهایی که میتواند در این زمینه اثربخش باشد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد فرض بر این است که انسانها بسیاری از احساسات، هیجانات یا افکار درونیشان را آزارنده میدانند و پیوسته سعی دارند این تجارب درونی را تغییر داده یا از آنها رهایی یابند. فرآیندهای مرکزی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به دنبال آن اند که به افراد بیاموزند چگونه دست از بازداری فکر بردارند، چگونه از افکار مزاحم بگسلند و باعث میشوند فرد هیجانات نامطبوع را بیشتر تحمل کند بنابراین با توجه به فرایندی که فرد در این درمان طی میکند میتواند بر اختلال وسواس فکری – عملی خود فائق آید و بهبود یابد.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، اختلال وسواسی – جبری