ساناز پورهدایتی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه تبریز، ایران.
رقیه عبدالرحیم پور - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه تبریز، ایران.
تورج هاشمی نصرت آباد - استاد گروه روان شناسی ، دانشگاه تبریز، ایران.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تنظیم هیجان مادران دارای کودکان با و بدون اختلال طیف اوتیسم بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و مادران دارای کودکان غیر اختلال طیف اوتیسم ۷)تا ۱۲سال) شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ بود. از جامعه مورد مطالعه ۳۵ مادر دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم ( ۲۰ پسر و ۱۵ دختر) به روش نمونه گیری در دسترس و ۳۵ مادر دارای کودک غیر اختلال طیف اوتیسم ۲۰)پسر و ۱۵ دختر) به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه شایستگی هیجانی براسور و همکاران (۲۰۱۳) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که تنظیم هیجان مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و مادران دارای کودکان غیر اختلال طیف اوتیسم از نظر آماری متفاوت است F =۳/۷۷۶) ، .( p>۰/۰۵ با استناد به داده های بدست آمده از این پژوهش میتوان نتیجه گرفت ناتوانی کودکان میتواند بر میزان تنظیم هیجان مادران تاثیر منفی داشته باشد.

تنظیم هیجان، مادران، اوتیسم، کودکان.