هدا جبروتی - دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
محمدرضا اکبرزاده توتونچی - قطب علمی رایانش نرم و پردازش اطلاعات، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
علیرضا اکبرزاده توتونچی - گروه مکانیک دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

فیزیوتراپی کارآمد و به موقع در بیماران هموفیلی از دائمی شدن تغییرات اسکلتی - عضلانی جلوگیری می کند. با وجود اهمیت بالای بازتوانی گاهی بیماران این فرآیند را رها می کنند. در مقابل بازی ها جذاب و گیرا هستند. از طرفی استفاده از ابزار هوشمند در بازی می تواند باعث ایجاد رغبت، کنترل و اثرات درمانی شود. در این پژوهش پیشنهاد می شود که با استفاده از روش به روزرسانی روی خط مبتنی بر برنامه نویسی پویا - تطبیقی و گرفتن بازخوردهای فازی از کاربر به کنترل روند پیشرفت بازی پرداخت.از الگوریتم پویا - تطبیقی به منظور تطبیق بازی با وضعیت بیمار و از الگوریتم فازی برای حفظ چالش بازی استفاده شده است. برای ثبت واکنش های بیمار، طراحی و استفاده از سنسور مقاومتی خمش پیشنهاد می شود که از حرکات مفصل بازخورد می گیرد. معیار ارزیابی، قدرت سیستم کنترلی برای پیش بینی حرکات بیمار و تطبیق بازی با شرایط بیمار است که با میانگین مربعات خطا معادل ۰.۲۲ گزارش می شود. میزان افزایش دامنه ی حرکت مفاصل بیمار، معیار ارزیابی اثرگذاری روش است. برای سنجش این موضوع پایگاه داده ای متشکل از عملکرد دوازده بیمار هموفیلی در فاصلهی سنی ۷ تا ۴۱ سال با همکاری کلینیک هموفیلی - تالاسمی سرور مشهد ثبت شده است. به طور میانگین ۴ درجه افزایش دامنه ی حرکت در طی یک جلسه بازی - توانی در بیماران مشاهده شده است.

بازی - توانی، یادگیری تقویتی، شبکه عصبی، برنامه ریزی پویا - تطبیقی، سیستم های فازی، فیزیوتراپی مفصل، هموفیلی