مریم امینی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد آمار دانشگاه صنعتی شاهرود
محمدرضا ربیعی - استادیار گروه آمار دانشگاه صنعتی شاهرود
رضا زارعی - استادیار گروه آمار دانشگاه گیلان

یکی از مهم ترین وظایف مهندسی در طراحی و توسعه هر سیستم فنی، مهندسی قابلیت اطمینان است. قابلیت اطمینان متداول یک سیستم به عنوان احتمال اینکه سیستم عملکرد اختصاص داده شده خود را در طول یک دوره از پیش تعیین شده به درستی انجام دهد ، تحت این شرط که بتواند رفتار سیستم را در چارچوب اقدامات احتمال کاملا مشخص کند ، تعریف شده است. با این حال، در مسایل دنیای واقعی، داده های جمع آوری شده یا پارامترهای سیستم اغلب به دلیل اطلاعات ناقص یا غیرقابل دستیابی نادرست هستند و رویکرد احتمالی به تجزیه و تحلیل قابلیت اطمینان معمولی برای پاسخگویی به چنین عدم قطعیت های داخلی در داده ها ، ناکافی است. برای غلبه بر این مشکل، نظریه مجموعه فازی در ارزیابی قابلیت اطمینان یک سیستم مورد استفاده قرار گرفته است.

تحلیل درخت عیب، عدد فازی، قابلیت اطمینان فازی، دروازه های منطقی