عرفان بهرامی - دانشجوی دکتری مهندسی منابع آب، علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
علی شهیدی - دانشیار گروه علوم مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

هدف اصلی این تحقیق تعیین مناطق مناسب برداشت جهت مصارف شرب در آبخوان کرمانشاه واقع در غرب کشور است. آب زیرزمینی منبع اصلی تامین نیازهای شرب منطقه مورد مطالعه می باشد. مطالعه سازگاری آبزیرزمینی با استفاده از مقادیر داده های کیفی هدایت الکتریکی (EC)، مجموع مواد جامد محلول (TDS)، کلرید (Cl)، کلسیم (Ca)، منیزیم (Mg)، سدیم (Na)، پتاسیم (K)، سولفات (SO۴)، سختی کل (TH)، بی کربنات (HCO۳) کربنات (CO۳) و pH بدست آمده از ۳۹ چاه در بازه زمانی ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۹ انجام شده است. در این تحقیق جهت ارائه یک دید کلی و کاربردی برای مدیران آب و محیط زیست، از شاخص کیفیت آب آشامیدنی WQI جهت تعیین سازگاری آب زیرزمینی برای مصارف شرب استفاده شده است. پهنه بندی شاخص WQI نشان داد که آبزیرزمینی منطقه مورد مطالعه برای مصارف شرب در سه کلاس «آب عالی»، «آب خوب» و «آب ضعیف» طبقه بندی می گردد. بیشترین برداشت آب شرب شهری و روستایی از منطقه با کلاس «آب عالی» انجام می پذیرد که شاخص های WQI حاکی از نامطلوب تر شدن آب زیرزمینی منطقه در طول زمان است.

شاخص کیفیت آب آشامیدنی، WQI، دشت کرمانشاه