مسعود شاکرمی - استادیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

در شهر خرم آباد که اغلب مناطق آن دارای سطوح نفوذ ناپذیر است، مدیریت آب های روان به عنوان عاملی برای کاهش حجم رواناب محسوب می گردد. همچنین ضعف سیستم های جمع آوری آب های سطحی در سال های اخیر، هنگام بارندگی باعث جاری شدن آب بر سطح معابر شده است هدف از این مطالعه، بررسی کیفیت روان آب های سطحی شهر خرم آباد در سه منطقه میدان ۲۲ بهمن، منطقه بیمارستان عشایر و خیابان شریعیت از نظر پارامترهای شیمیایی و مقایسه آن با استاندارهای سازمان حفاظت محیط زیست ایران (EOP) و سازمان کشاورزی (FAO) می باشد. نتایج نشان داد که رواناب شهری مخصوصا اولین رواناب پس از دوره خشکی از نظر بسیاری از پارامترهای شیمیایی (BOD۵ و COD) و میزان فلزات سنگین بالاتر از حد استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران و سازمان کشاورزی (FAO) می باشد. اما با ادامه روند بارندگی، از میزان غلظت عناصر به طور چشمگیری کاسته گردید، به طوری که کیفیت رواناب در بارندگی دوم و سوم پایین تر از استانداردهای FAO و EOP می باشد.

رواناب شهری، خرم آباد، کیفیت آب، BOD۵، فلزات سنگین