آتنا چشمی - کارشناس ارشد زمین شناسی گرایش آب زیر زمینی دانشگاه آزاد تهران شمال

مشکلات آب شهری در سراسر جهان در حال گسترش است. سو مدیریت منابع آب، رقابت رو به رشد برای استفاده از آب شیرین و منابع در حال زوال، گاه توسط آلاینده هایی با آثار پیش بینی نشده عمق این مشکلات را افزایش داده است. اهداف سنتی مدیریت آب شهری شامل تامین آب سالم و کافی، دفع فاضلاب تصفیه شده به روش قابل قبول از نظر زیست محیطی و کنترل سیلاب بوده است. رواناب سطحی به عنوان یکی از مولفه های اصلی چرخه هیدرولوژیکی و از منابع مهم تامین آب تلقی می شود. در عصر حاضر با افزایش روند شهرنشینی و در نتیجه تغییر کاربری سطوح نفوذ ناپذیر، تغییرات نامطلوبی در کیفیت رواناب سطحی به وجود آمده است. در این مطالعه روش توسعه کم اثر (LID) را به عنوان راهکاری پایدار در توسعه شهری، برای مدیریت رواناب های شهری، حفظ و بازگرداندن شرایط هیدرولوژیکی یک حوزه طبیعی آبریز به شرایط اولیه قبل از توسعه یافتگی و بهبود محیط زیست در آن حوزه بررسی می کند. این مقاله به توصیف در مورد مفهوم طراحی شهری حساس به آب بوسیله شبکه های زهکشی سه بعدی و بهینه سازی مصرف مجدد منابع آب در جهت جلوگیری از هدر رفت آب و مقایسه آن با مفهوم سنتی در زمینه مدیریت چرخه آب در شهرها می پردازد. نتایج و توصیه های ارائه شده می تواند برای توسعه شهری پایدار در ایران کمک نماید.

روش توسعه کم اثر، طراحی شهری، زیرساخت های سبز - آبی، شبکه زهکش