محمد شاهوردی

به منظور بررسی تغییر تاریخ کاشت از بهاره به پاییزه جهت بهره مندی بیشتر از نزولات پاییزه و زمستانه وکاهش وابستگی به آبیاری این پروژه در شرایط دیم دردو سال زراعی ۱۳۹۶-۱۳۹۸ در مزرعه تحقیقات پردیس آموزش و تحقیقات کشاورزی بروجرد اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیب پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد . در این آزمایش فاکتورهای اصلی شامل سه تاریخ کاشت پاییزه، بهمن (انتظاری) و اسفند (عرف منطقه) و فاکتورهای فرعی نیز شامل ۱۳ ژنوتیپ خلر به نامه ای توده های بوم استان (نورآباد، بروجرد ۱،۲ و ۳، خرم آباد، دورود و الشتر)، توده بوم زنجان، و ۵ لاین امید بخش SL۵ - و ۱۳ - SL۴۱۲ ،۱۱- SL۳،- SL۲۱۰ ،SL۱ بودن . نتایج حاصل ازتجزیه واریانس مشخص نمود که اثر متقابل ژنوتیپ × تاریخ کا شب بر صفات مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد . نتایج مقایسه میانگین نشان داد ژنوتیپ های مختلف خلر واکنش های متفاوت نسبت به تاریخ کاشت از خود نشان داده و برخی از آنها به تاریخ کاشت پاییزه سازگاری بیشتری داشته ولی برخی دیگر در شرایط کشت انتظاری بهتر می باشند . با توجه به نتایج به دست آمده ، به راحت می توان نتیجه گرفت که با تغییر تاریخ کشت از بهاره یا آنچه که تاکنون در منطقه و مناطق مشابه عرف بوده به کشت پاییزه می توان ضمن بهره گیری از حداکثر نزولات به عملکرد مطلوب دست یافت. همچنین با تغییر تاریخ کشب از بهاره به پاییزه در کشت دیم نیز افزایش عملکرد علوفه خشک ودانه به ترتیب ۳۶/۳۹ و ۳۰ درصد قابل دستیابی است.

خلر، تاریخ کاشب، ژنوتیپ و عملکرد علوفه