علیرضا فرنام - استاد تمام مرکز تحقیقاتی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز
غلامحسین جوانمرد - دانشیار دانشگاه پیام نور بناب
معصومه زمانلو - استادیار مرکز تحقیقاتی علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی قم
فاطمه روزبه - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور بناب

اختلال وسواسی جبری یک اختلال منتال است که مشخصه آن اعمال یا افکار تکراری و ازاردهنده است. این اختلال رنج قابل توجهی برای فرد ایجاد می کند و همچنین عملکرد خانوادگی، شغلی و اجتماعی را دچار نقصان جدی می کند. عدم پاسخ به درمان در بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری شایع بوده و علایم این بیماران براساس طبقه بندی ونکوو بحث و بررسی نشده است. هدف مطالعه حاضر مشخص کردن نیمرخ علایم بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری مقاوم به درمان دارویی براساس طبقه بندی ونکوور می باشد. روش پزوهش این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی بوده است.یک ویژگی یگانه در مورد طبقه بندی ونکووری اختلال وسواسی جبری این است که این مدل، بالینگران را برای رویکردهای بهینه تر دارو درمانی و روان درمانی مجهز می سازد. به طور کلی مدل ها و طبقه بندی معطوف به زمینه های شخصیتی، نهایتا می توان روان درمانی های مدون نمایند که متمرکز بر رشد روانی ـ اجتماعی، ارتقا آگاهی برخویشتن، فرمولاسیون های سایکودینامیک، بهبود دشواری های شخصیت در طبقه بندی ICD-۱۱ و مدل ابعادی DSM-V و نیز بهبود اختلالات شخصیت طبقه بندی شده در ICD ها و DSM های پیش از آن. این موارد ارتباط تنگاتنگی هم با عناصر شخصیت در مدل های مختلف و نیز با جزئیات بلوغ شخصیت دارند، فلذا تفحص در این زمینه ها منجر به بحث و نتیجه گیری های کاربردی درباره درمان بهین تر OCD خواهد شد.

نیمرخ علایم، اختلال وسواسی جبری، مقاوم به درمان، طبقه بندی ونکوور، ییل براون