زهرا طالبی اباتری - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران
جمیله علم الهدی - دانشیار گروه رهبری و توسعه آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران

عدالت آموزشی یکی از شاخص های جامعه توسعه یافته است. چرا که آموزش مهم ترین سرمایه ای که در دسترس مردم قرار می گیرد و می تواند منجر به تحولات در جامعه گردد. اما، با ظهور و پیشرفت فناوری در حیطه آموزش و ایجاد آموزش مجازی، امکان تحقق بیشتر عدالت آموزشی مهیا شده است. بر همین مبنا پژوهش حاضر بررسی چگونگی اثرگذاری آموزش مجازی را در توزیع عادلانه فرصت های آموزشی هدف خود قرار داده است. در این راستا مطالعات و منابع داخلی و خارجی مرتبط با موضوع با استفاده از فرم های فیش برداری گرد آورده شده و با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی ارائه یافته های پژوهش، چیستی عدالت آموشی و چگونگی تاثیر آموزش مجازی بر عدالت آموزشی بررسی گردید. نتایج پژوهش نشان داد که اگر چه آموزش مجازی توانسته تا حدودی بر توزیع عادلانه فرصت های آموزشی اثر بگذارد. اما نباید از این موضوع غافل ماند که کم توجهی مواردی همچون عدم نظارت بر تولید محتوای و غیرکاربردی ودن آن، هزینه های بالای آموزشی برای دانشجویان و انعطاف ناپذیری در زمان برگزاری کلاس ها می تواند موجب کاهش توزیع عادلانه فرصت های آموزشی گردد.

عدالت آموزشی، آموزش مجازی، مروری