فاطمه نجفی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه هنر اصفهان
زهرا نجفی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه تبریز

معمولا محدوده آسایش حرارتی را برای فضاهای داخلی تعیین می کنند اما در سال های اخیر به دلیل توسعه شهری و تراکم فضا در محیط های شهری فضای باز نقش برجسته ای در زندگی مردم ایفا میکند. بنابراین بررسی و بهبود آسایش بصری در فضاهای باز لازم و ضروری است چراکه تامین آن می تواند به افزایش کیفیت فضای مورد استفاده و رضایت بیشتر کاربران منجر شود. در این تحقیق سعی شده به عوامل و مولفه های تاثیرگذار بر آسایش حرارتی در فضاهای باز شهری به خصوص در فضای باز مجتمع های مسکونی پرداخته شود. چرا که آسایش حرارتی در فضای باز محدود به عوامل فردی و اقلیمی نیست و مولفه های محیطی و کالبدی و فیزیکی را نیز در برمی گیرد. با توجه به قرارگیری پهنه ی وسیعی از ایران در منطقه ی گرم و خشک این عوامل در آسایش حرارتی فضای باز مجتمع های مسکونی این اقلیم مورد بررسی قرار گرفته است. لذا با طراحی و تغییر در عوامل محیطی (پوشش گیاهی و آبنما و سایه اندازی مسیرها و ...) همچون استفاده از گیاهان با مصرف آب کمترو سایه اندازی بیشتر و کاشت درختان در امتداد مسیرها و استفاده از سازه های سایه انداز چادری در محل تجمع فضای باز مجتمع های مسکونی و همچنین طراحی عوامل فیزیکی(جانمایی بلوک ها، جهت گیری و رنگ نما) همچون جانمایی بلوک ها به صورت محیطی و ... آسایش حرارتی مطلوب را در فضای باز مجتمع های مسکونی این اقلیم فراهم کرد.

آسایش حرارتی، آسایش حرارتی در فضای باز، فضای باز مجتمع های مسکونی، اقلیم گرم وخشک