هومن رحمتی هولاسو - گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی حدادی - دانش آموخته، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسینعلی ابراهیم زاده موسوی - گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی طاهری میرقائد - گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
جواد صادقی نژاد - گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

زمینه مطالعه:تعادل در میزان مواد معدنی در جیره غذایی آبزیان اهمیت بسیاری دارد. فسفر یکی از مهمترین مواد معدنی در تغذیه ماهی و آبزیان میباشد. اهمیت فسفر نه فقط به خاطر رشد و سلامت ماهی، بلکه افزایش بیش از حد فسفر و دفع آن به آب موجب آلودگی و شکوفایی جلبکی میباشد. هدف:هدف از این مطالعه بررسی اثرات افزودن مونوآمونیوم فسفات (MAP) در جیره غذایی ماهی کوی (Cyprinus carpio Koi) و مقایسه آن با مونوکلسیم فسفات (MCP) بوده است. روشکار:۶۵۰ قطعه بچه ماهی کوی با وزن اولیه ۱۷ گرم در ۱۵ تانک توزیع (۵ تیمار – هر کدام در سه تکرار) و با جیرههای غذای حاوی مونوآمونیوم فسفات در سه سطح (۷۵/۰، ۵/۱ و ۳ درصد از جیره)، مونوکلسیم فسفات در یک سطح (۳درصد از جیره) و یک گروه شاهد (بدون افزودن مکمل فسفر) به مدت ۸ هفته تغذیه شدند. نتایج: شاخصهای رشد و ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تغذیه شده با ۳ درصد مونوآمونیوم فسفات بهترین نتایج را در بر داشت. گروه شاهد کمترین افزایش وزن و بیشترین ضریب تبدیل غذایی را نشان داد. میزان فسفر خون نیز با افزایش میزان مونوآمونیوم فسفات رابطه مستقیم و معنیداری نشان داد. بیشترین میزان کلسیم در خون در گروه تغذیه شده با مونوکلسیم فسفات به میزان ۳ درصد دیده شد. نتیجهگیری نهایی: نظر به بهبود شاخصههای رشد و تغذیهای، افزودن ۵/۱ تا ۳ درصد مونوآمونیوم فسفات به جیره غذایی بچه ماهیان کوی پیشنهاد میشود.

مونوآمونیوم, فسفات, ماهی کوی, خون, رشد