میثم چراغ زاده - دانشجوی کارشناسی، مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
امین عقیلی - دانشجوی دکتری، مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
علیرضا محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
مجتبی امامی - دانشجوی کارشناسی، مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
پوریا فرخی - دانشجوی دکتری، مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

سابقه و هدف: فرسودگی شغلی در اثر استرس شغلی طولانی مدت رخ میدهد و تداوم آن باعث بروز مشکلات جسمی وروانی، غیبت از شغل، تغییر شغل و در نهایت کاهش کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران می شود. مطالعه حاضر با هدفتعیین میزان فرسودگی شغلی در بین پرستاران بیمارستانهای علوم پزشکی لرستان انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی- توصیفی در سال ۱۳۹۷ انجام شد. دیدگاه ۱۰۲ پرستار بصورت تصادفی با استفاده از یکپرسشنامه روایی و پایایی شده جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های تی تست مستقل، کولموگروف اسمیرنوف وآنووا استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با به کارگیری نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام گردید.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد پرستاران در بعد تحلیل عاطفی در مقیاس فراوانی متوسط (۹ / ۵۶ درصد) و در مقیاس شدت(۹ / ۵۵ درصد) شدید، مسخ شخصیت در مقیاس فراوانی (۶ / ۷۶ درصد) شدید و در مقیاس شدت (۴ / ۸۱ درصد) شدید،همچنین بعد عدم احساس موفقیت فردی را در مقیاس فراوانی (۱ / ۹۶ درصد) کم و در مقیاس شدت (۳ / ۸۷ درصد) کم گزارشکردند. بین مقیاس های فراوانی و شدت عدم احساس موفقیت فردی با سن ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: وضعیت فرسودگی شغلی پرستاران هرچند در بعد احساس عدم موفقیت فردی در وضعیت خوبی قرار دارد ولیپرستاران در ابعاد تحلیل عاطفی و مسخ شخصیت در یک وضعیت بد به سر میبرند و نیازمند توجه و اقدام جهت رفع آن می باشند.

فرسودگی شغلی، پرستاران، بیمارستان