عاطفه اقشاری - استادیار آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، گروه پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
مهدی خزلی - دکتری آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقا سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

جهت ارتقای کیفیت خدمات سلامت، حرکت به سمت بیمارستان های ارتقا دهنده سلامت از سوی سازمان جهانی بهداشتتوصیه شده است. این مطالعه با هدف خود ارزیابی ارتقای سلامت در بیمارستان ها و شناسایی میزان تناسب با استانداردها، نقاطقوت و شکاف موجود می پردازد. مطالعه با روش توصیفی مقطعی در ۹ مرکز آموزشی درمانی انجام شد. ابزار خودارزیابی ارتقایسلامت در بیمارستان ها استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS ۱۶ و آمار توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داددر اکثر بیمارستان ها استانداردهای وجود هدف ارتقای سلامت در رسالت بیمارستان، وجود اطلاعاتی در خصوص سایرسازمان های حمایتی بیماران، ارائه اطلاعات درباره بیماری های پرخطر به بیمار و خانواده، ثبت اطلاعات ارایه شده به بیمار وخانواده در پرونده بیماران، و آموزش های پیگیری به بیمار و خانواده در مشاوره سرپایی، ارجاع یا حین ترخیص مناسب ارزیابیشد. اما استانداردهای وجود سیاست شرکت در طرح بیمارستان های ارتقا دهنده سلامت، اختصاص بودجه مشخص برایخدمات ارتقای سلامت، تجدید نظر دستورالعمل های ارزیا ابی نیازهای ارتقای سلامت بیماران، آموزش کارکنان جدید درخصوص سیاست ارتقای سلامت بیمارستان، برنامه های ترک سیگار کارکنان، آگاهی کارکنان از محتوا ی سیاست ارتقایسلامت سازمان، وجود برنامه ای مکتوب برای همکاری با شرکا و سایر سازمان های حمایتگر بیماران، و روند مشخص برایتبادل اطلاعات بیماران بین سازمان ها جهت تداوم مراقبت وضعیت بیمارستان ها نا مناسب ارزیابی شد. در سایر استانداردهااکثر بیمارستان ها عملکرد متوسط داشتند. این نتیجه می تواند حاکی از اجرای پراکنده و غیرسازمان یافته برخی فعالیت هایارتقای سلامت در بیمارستان ها باشد. سازماندهی و تقویت فعالیت های در حال اجرا، خودارزیابی منظم فعالیت های ارتقایسلامت و طراحی مداخلات مبتنی بر نتایج خودارزیابی ضروری است.

بیمارستان های ارتقا دهنده سلامت، ارتقای سلامت، خودارزیابی