هدف: اولویت بندی نیازهای آموزشی پزشکانی که به عنوان پزشک خانواده فعالیت می کنند از اهمیت بسزایی برخوردار است.بنابراین هدف از انجام این مطالعه تعیین نیازهای آموزشی پزشکان خانواده شاغل در مراکز بهداشتی درمانی روستایی استان سیستان و بلوچستان می باشد.روش: این مطالعه کمی- توصیفی می باشد. تعداد ۱۳۳ نفر پزشک شاغل در مراکز بهداشتی درمانی روستایی و تعداد ۱۸ نفر ازمسئولین برنامه پزشک خانواده به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزارآوری اطلاعات شامل پرسش نامه جمع ۵۰ سوالیمحقق ساخته (مقیاس ۱ تا ۵) بود. جهت روایی پرسش نامه از روایی محتوایی و برای پایایی پرسش نامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. داده های با استفاده ازنرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد، نیاز به آموزش مدیریت سلامت و ابعاد آن از نظرمسئولین به صورت معناداری بیشتر از پزشکان خانواده بود.(P>۰/۰۵). نیاز به آموزش و ارتقای سلامت از نظر مسئولین به صورت معناداری بیشتر از پزشکان خانواده بود (P<۰/۰۵) درحیطه مراقبت هر دو گروه نیاز به آموزش در زمینه «شناخت و مراقبت های حاد اعصاب و روان»: «راه های درمان بیماری های پوستی» و «تاثیر رشد در کودکان» را لازم می دانستند. در حیطه ی درمان اولیه هردو گروه نیاز به آموزش درزمینه احیای قلبی، ریوی و مغزی پیشرفته و مدیریت شوک را لازم می دانستند. نتیجه گیری: مسئولین برنامه های آموزش مداوم دانشگاه توان علمی و عملی پزشکان متقاضی اشتغال در این مراکز را بهبود بخشیده تا منجر به ارتقا سطح سلامت جامعه و افزایش رضایت مندی گیرندگان خدمت گردد.