طیبه حقیقی
محبوبه حقیقی
سعیدرضا عینعلی
مریم ثابتی

در فضاهای بشردوستانه سراسر جهان امروز، کودکان تقریبا نیمی از جمعیت متاثر از منازعات و بلایا را تشکیلمی دهند. خطرات بسیاری که این دختران و پسران با آنها مواجه هستند، تاثیری مخرب بر روی سلامت، امنیتجسمانی و آینده آنها دارند. حمایت از کودکان در مقابل خشونت، بهره کشی، سواستفاده و غلفت برای همه کسانیکه در موقعیت های بشردوستانه کار می کنند، از جمله بازیگران حوزه حمایت و دامنه وسیعی از متخصصین بخشهای مختلف، اولویتی فوری است. تلاش های ما باید سریع، با برنامه ریزی درست و موثر باشند و لازم است بتوانماین نکته که آیا کودکان از این خدمات استفاده کرده اند و به درستی از آنها حمایت کرده اند را بسنجیم. همچنین،در اعمال بشردوستانه خود، باید اطمینان حاصل کنیم که ما سیستم ها را تقویت میکنیم تا در دراز مدت، وقتی کهپاسخ به بحران به پایان رسیده است، هم بتوانیم از کودکان حمایت کنیم. هدف این پژوهش، بررسی مقایسه ایحقوق کودکان براساس کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد در برنامه های حمایت اجتماعی از کودکان پساز بحران های طبیعی در ایران و جهان است. اگرچه کشورهای جهان در تکاپو و تلاش برای ایجاد برنامه هایاستراتژیک و مدیریت بحران منطبق بر استانداردهای جهانی می باشند. هنوز هیچ یک از برنامه های پاسخ به کودکاندر بحران های طبیعی حقوق کودکان را به طور کامل اجرا نمی کنند. همچنین کشورها مبتنی بر اجتماع کودکان بهبحران ها پاسخ نمی دهند. اگر هدف اینست که برنامه ی حمایت از کودکان پس از بحران های طبیعی موثر و کارآمدباشد خود باید باورکنیم که آنان میتوانند با به کارگیری تواناییهای ویژه اشان بردشواری هایی که با آن دست و پنجهنرم می کنند چیره شوند. اجازه دهیم در فعالیت های مرتبط به خودشان وارد شوند و حضورشان را در جامعه اییکه متعلق به ایشان است تسهیل کنیم.

برنامه، حمایت اجتماعی، کودکان، حقوق کودکان، بحران های طبیعی