معصومه حیدریان گرجی - کارشناسی ارشد الهیات فقه و حقوق
مصطفی سهرابی - کارشناسی ارشد مدیریت، منابع انسانی
جمانه عباسی رستمی - مدیریت بازرگانی، بازاریابی

بدون شک، حجاب یکی از عواملی است که شخصیت انسان را تضمین می کند و میل به آن ریشه در فطرت دارد و برای تامین سلامت فرد و جامعه، از کمال اهمیت برخوردار است. پوشش متناسب، بخصوص پوشاندن اعضای جنسی، یکی از امتیازات انسان است، زیرا خلقت طبیعی حیوانات به گونه ای است که معمولا دارای نوعی پوشش هستند. حجاب به عنوان یک امر انسانی و حیاتی، برای نظم و انضباط جامعه ضرورت دارد. از این رو، حجاب نوعی ارزش دادن به زن و تکریم اوست، نه دلیل بر نقص وجود او. در مورد حجاب، نظرات متفاوت است، برخی آن را صرفا و لزوما چادر و یا لباس خاص می دانند، برخی دیگر برخلاف نظر گذشته، حجاب را لزوما چادر و یا لباس خاص ندانسته، بلکه پوشاندن تمام بدن با لباسی که مقتضیات عرف یک جامعه است می دانند. از این رو، حجاب لباسی مخصوص نیست، بلکه وسیله جلوگیری از جلب توجه نامحرمان است. از علل گرایش به بدحجابی و بی حجابی می توان به: وجود غریزه خودآرایی در زنان، نشان دادن عقده حقارت، کنترل راه های فراطی، هجوم فرهنگ بیگانه، توسعه نهضت صنعتی در اروپا، جنگ جهانی دوم، تقلید، غلبه هوای نفس، نادیده گرفتن ارزش ها اشاره نمود. این پژوهش برای بررسی جرم بی حجابی، تنها به قانون کنونی می پردازد و از قوانین سابق (پیش از انقلاب) سخن به میان نمی آورد. از این رو، می کوشیم با مراجعه به منابع حقوقی و فقهی، جرم بی حجابی و نحوه مدیریت برخورد با افراد بد حجاب تفسیر و تبیین شود.

حجاب، جرایم منافی عفت، مدیریت برخورد، پوشش، جرم مطلق، جرم مشهود