حجت اله غ منیری - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد ایران
معصومه حبیب وند - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، واحد بروجرد، دانشگاه ازاد اسلامی، بروجرد ایران

پژوهش حاضر با عنوان: «زن در نگاه مولانا جلال الدین محمد بلخی و ابوطیب متنبی»، با مطالعه تحلیلی توصیفی، چهره زن و منزلت وی را در مثنوی مولانا و دیوان متنبی واکاوی کرده و دیدگاه دو حکیم و عارف جهان شرق (عجم و عرب) را به خواننده نموده سپس تفاوت ها و تشابهات این دو دیدگاه را در منظر توجه و داوری خوانندگان قرار داده است. در این بررسی، البته، به سخنان و سروده های برخی از اندیشمندان و ادیبان قدیم و متاخر پارسی گوی نیز پرداخته است.از آنجا که سروده های مولانا مورد ارزیابی قرار می گیرد، از آیات کریمه قرآن نیز بهره مند شده است. نتیجه اینکه: عقیده مولانا، مترقی تر از متنبی است. مولانا، زن و جایگاه معنوی زن را فراتر از معشوق زمینی دانسته و وی را در مقام خالقیت (به جهت زایندگی و پرورش ده ی) می نشاند. دیگر آن که: چگونگی رفتار با زنان را معیار و ملاک شخصیت سالم و معتدل یا ناسالم و نامعتدل مردان عنوان کرده است.اما، متنبی، عمدتا به جنبه زیستی روانی زن (آن هم از منظر عرفی و شرعی) توجه داشته و توصیه های اخلاقی بسیاری در توجه دادن زن به باطن به جای ظاهر داشته است.

مولانا جلال الدین محمد بلخی، ابوطیب متنبی. دیدگاه، زن