عباس باغبانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور اندیمشک
مهرداد اکبری - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور
غلامرضا قنبری - دانشجوی کارشناسی روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان متوسطه در شهر شیراز انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول ناحیه یک شهر شیراز که در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ مشغول به تحصیل هستند، بود. حجم نمونه ۳۰ نفر از دانش آموزانی بودند که نمرات کمتری در نمره سازگاری اجتماعی کسب کرده بودند، که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در گروه های گواه و آزمایشی گمارده شدند (گروه آزمایش: ۱۵ نفر/ گروه گواه: ۱۵ نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) بود. گروه آزمایش تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفت، در حالی که به گروه کنترل هیچ آموزشی داده نشد. برای تحلیل داده ها از آماره های توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آزمونهای استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر افزایش سازگاری اجتماعی موثر بوده است .(P< ۰/۰۱) با توجه به اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر سازگاری اجتماعی و اجرای برنامه ذهن آگاهی جهت بهبود وضعیت سازگاری اجتماعی دانش آموزان به کلیتیکها و مشاورین مدارس پیشنهاد می شود.

آموزش ذهن آگاهی، سازگاری اجتماعی، دانش آموز