موسی مظلوم - گروه عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران،تهران،ایران

این مقاله حاصل کارهای آزمایشگاهی انجام شده روی زمان های گیرش اولیه و نهایی  بتن های با مقاومت بسیار زیاد و دارای در صد های متفاوت میکروسیلیس است. از روش مقاومت در برابر نفوذ ( ASTM C ۴۰۳) برای تعیین زمان های گیرش بتن استفاده شده است. در این روش ابتدا بتن ساخته می شود و سپس با استفاده از الک نمره چهار سنگدانه های درشت آن جدا می گردند. دانستن زمان های گیرش بتن در برنامه ریزی عملیات اجرایی آن بسیار مهم است. در واقع این ویژگی بتن در تعیین زمان مجاز حمل، ریختن در قالب، ویبره کردن و پرداخت سطحی بتن موثر است. از نتیجه های به دست آمده از آزمایش زمان گیرش اولیه  برای یافتن نقطه شروع جمع شدگی خود به خودی بتن، که بیشترین مقدار جمع شدگی در بتن های با مقاومت بسیار زیاد را به خود اختصاص میدهد، نیز استفاده می شود. نتیجه های اینپژوهش نشان می دهند که با افزایش در صد میکروسیلیس  زمان های  گیرش اولیه و نهایی بتن افزایش مییابند.

زمان های گیرش, مﻘاومت در برابر نفوذ, بتن با مﻘاومت زیاد, میکروسیلیس