محسن آقایاری هیر - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
محمد ظاهری - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
حسین کریم زاده - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
رضا طالبی فرد - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تبریز

امروزه فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در نواحی روستایی، نظمی نوین را پیش کشیده و الزامات و مقدمات توسعه پایدار روستاها را برای حضور در جهان آینده فراهم نموده­اند. لذا مطالعه و شناخت وضع موجود توسعه پایدار مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات در جوامع روستایی و برنامهریزی براساس این شناخت میتواند زمینهساز پایداری و بازآفرینی جوامع روستایی بر­اساس اندیشه و باورهای تازه باشد و اجتماعات سالم روستایی را شکل دهد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تحلیل سطح توسعه پایدار مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطاتدر نقاط روستایی شهرستان جیرفت شکل گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش توصیفی - تحلیلی می­باشد که جهت گردآوردی داده­های مورد نیاز آن از مطالعات کتابخانه­ای و میدانی استفاده شد. قلمرو مکانی پژوهش، شامل ۳۸ روستای واقع در شهرستان جیرفت است که طبق سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵ دارای ۱۶۱۷۰ خانوار بوده و بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه، ۳۷۶ خانواری جهت پرسشگری تعیین و به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب گردیدند. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها و اطلاعات از مدل تصمیم­گیری چندمعیاره کوپراس و تحلیل خوشهای K در محیط نرمافزار SPSS استفاده گردید. نتایج حاصله از تکنیک و تحلیل نشان داد، روستاهای دولتآباد اسفندقه، دولتآباد مرکزی، دریاچه، دوبنه، پشتلر، حسینآباد دهدار، فردوس و سغدر به­علت برخورداری از شرایط مساعد محیطی، قرار گرفتن در موقعیت دشتی و فاصله کم با مرکز شهرستان، تمرکز جمعیت، دارا بودن تجهیزات و ارائه خدمات مبتنی بر فناوری، به لحاظ توسعه پایدار مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات در سطحی بالاتر نسبت به روستاهای عباسآباد، دره رود، حیشین سفلی، کهن و آبشور قرار گرفته­اند.

توسعه پایدار, فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT), نواحی روستایی, شهرستان جیرفت