حسین حسینی خواه - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
علی زنگی آبادی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل رشد فیزیکی شهر یاسوج از زمان پیدایش (۱۳۴۳) تا سال ۱۳۹۳ میپردازد؛ ازاینرو رشد و توسعه شهر یاسوج طی شش دوره زمانی سالهای ۴۳ تا ۴۵، ۴۵ تا ۵۵، ۵۵ تا ۶۵، ۶۵ تا ۷۵، ۷۵ تا ۸۵ و ۸۵ تا ۹۳ با استفاده از تصاویر ماهوارهای و سیستم اطلاعات جغرافیایی بررسی و تغییرات جمعیتی شهر تجزیهوتحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهند طی دوره ۱۳۴۳ تا ۱۳۹۳، جمعیت شهر یاسوج از ۳۴ نفر به ۱۲۰ هزار نفر، وسعت شهر از ۵ هکتار به ۴۰ هزار هکتار و تراکم ناخالص شهر از ۱۸۶ نفر به ۶۰ نفر رسیده است. توسعه کالبدی شهر از زمان پیدایش تا سال ۱۳۹۳ در دو محور یاسوج - سیسخت و ضلع شمالی شهر به علت محدودیتهای توپوگرافی، شیب زیاد و پوشش جنگلی با محدودیت گسترش روبهرو و بارزترین علت توسعه فیزیکی شهر طی دوره ۵۰ ساله، مهاجرت از روستاها و شهرهای همجوار به شهر یاسوج بوده است. روند و رشد ناموزون کالبدی - فضایی شهر یاسوج از زمان پیدایش تا امروز باعث شده است مسئله مکانیابی جهتهای بهینه توسعه فیزیکی شهر برای جمعیت در حال افزایش، ضرورتی جدی تلقی و جهتهای بهینه توسعه آتی شهر یاسوج با استفاده از الگوی تحلیل سلسلهمراتبی معکوس IHWP مشخص شوند تا ضمن حفظ توسعه موزون شهر، توسعه پایدار کالبدی - فضایی شهر یاسوج در آینده فراهم شود.

رشد کالبدی, توسعه فیزیکی, مکانیابی, الگوی تحلیل سلسلهمراتبی معکوس(IHWP), یاسوج