محسن سقائی - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
غلامرضا امینی نژاد - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
غلامرضا صبوحی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، اصفهان، ایران

چکیده پتانسیل­های­گردشگری ­از سرمایه­های­ منحصر به فرد هر کشور و منطقه به شمار می­رود که شناسایی، طبقه­بندی و برنامه­ریزی آن جهت توسعه گردشگری دارای اهمیت بالایی است. امروزه زندگی شهری به عنوان زندگی برتر تبدیل شده، در کشور ایران در چند دهه­ی اخیر شهرنشینی رشد بالای داشته که نسبت این رشد در مناطق مختلف کشور متفاوت است. استان بوشهر یکی از استانهایی­است که بیش از ۶۰% جمعیت آن در شهرها ساکن هستند، شهر بوشهر مرکز استان بوشهر، دارای پتانسیل­های متعدد گردشگری در زمینه­های توریستی، تاریخی، اقتصادی است. این تحقیق با هدف شناسایی پتانسیل­های گردشگری شهر ساحلی بوشهر و بررسی موانع موجود در راه گردشگری شهری صورت پذیرفته است. روش به کارگرفته شده به شیوه توصیفی- تحلیلی بوده و پس از گردآوری، طبقه­بندی و سازماندهی داده­ها به تجزیه و تحلیل آنها پرداخته شده است. برای این منظور با تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت­ها و تهدیدها براساس مدل SWOT به ارائه راهبرد، در جهت توسعه گردشگری شهر ساحلی بوشهر پرداخته شده است. همچنین با استفاده از مدل تاپسیس رتبه بندی و سطح بندی پتانسیل­های گردشگری بوشهر از نظر پاسخ دهندگان مناطق ۸ گانه شهر بوشهر صورت گرفته، که نتایج به دست آمده نشان داد که برخورد مناسب مردم با ضریب نزدیکی۵۳۴۷. در اولویت اول، ساحل زیبا و شنی با ضریب نزدیکی ۵۳۳۹. در اولویت دوم و مراسم­مذهبی- سنتی­باضریب­نزدیکی۳۴۳۶.دراولویت­سوم­قرارگرفته­ودر جذب گردشگر به این شهر تاثیرگذار هستند. تحلیل فرضیات بر اساس روش تحلیل عاملی نیز نشان می دهد، به دلیل وجود همبستگی بالا و مناسب بین عوامل و متغیرها، تمامی پتانسیل های گردشگری در شهر بوشهر در توسعه اجتماعی و فرهنگی آن تاثیر می گذارند و همچنین کمبود امکانات و خدمات، مانع توسعه گردشگری در شهربوشهر شده است.    

واژگان کلیدی: گردشگری, پتانسیل گردشگری, شهر بوشهر, مدل(SWOT), مدل (TOPSIS)