هاجر سرمدی - ۱. Water Resources Management Company, Ministry of Energy, Tehran, Iran
اسماعیل صالحی - ۲. Department of Management Planning and Environmental Education, Environment Faculty, University of Tehran, Iran.
لعبت زبردست - ۲. Department of Management Planning and Environmental Education, Environment Faculty, University of Tehran, Iran.
محمدتقی اقابابایی - ۳. Civil and Environmental Engineering Department, Faculty of Engineering University of Auckland.

با پیدایش شهر و شهرنشینی، مساله تامین آب سالم و بهداشتی و تصفیه و دفع فاضلاب شهری بهعنوان مشخصهای مهم برای سنجش پیشرفت جوامع شهرنشین مطرح بوده است. در این میان تهران نمونه بارز شهری است که با مشکل کمبود آب روبهرو است. تامین منابع آب مورد نیاز شهر تهران از محدوده وسیعتر از خود شهر، صورت میپذیرد، بههمین دلیل دشت تهران- کرج برای این مطالعات انتخاب شده است. در این مقاله مولفه آب تهران در بخش کمیت با استفاده از مدل نیروی محرکه، فشار، وضعیت، اثر و پاسخ و براساس دادههای دوره سه ساله ۱۳۸۹-۱۳۸۷ مورد بررسی قرار میگیرد. در این مدل با توجه به نیروهای محرکهها نظیر جمعیت، شهرنشینی، فضای سبز و صنایع و همچنین فشارهای موثر بر مولفه آب شهر نظیر مصرف آب، هدررفت آب، بارندگی، تبخیر و درنظر گرفتن وضعیت کمیت آب تهران براساس شاخص موجودی آب سدها و موجودی منابع زیرزمینی، اثرات آنها بر شهر مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت، پاسخهای ممکن ارائه شده است. از جمله راهکارهای ارائه شده میتوان به انتقال صنایع، اصلاح الگوی مصرف، بهبود وضعیت تصفیهخانهها و بازیافت آنها، شناسایی و ساماندهی قنوات، بهبود عملکرد آبیاری و کاهش تراکم جمعیتی شهر تهران اشاره کرد.

Water Quantity, Tehran Megacity, DPSIR Model, State of Environment (SoE), ارزیابی یکپارچه محیط زیست شهری, کمیت آب, کلانشهر تهران, مدل DPSIR