محمد بهرامی - دانشآموختهی دکتری باستانشناسی دانشگاه مازندران
موسی سبزی - استادیار گروه باستانشناسی دانشگاه لرستان
محمدمهدی توسلی - دانشیار گروه باستانشناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان

در­نتیجه­ی کاوش­های سال­های اخیر محوطه­ی قلعه­ی فلک­الافلاک خرم­آباد، شواهدی از وجود دژی نمایان شد که بر پایه­ی مواد فرهنگی شاخصی همچون سفال «گونه­ی لرستان» و بقایای محدود معماری و مقایسه­ی آن با یافته­های هم­زمان متعلق به دوره­ی باباجان ­III (سده­های ۸-۹ پ.م.) در منطقه است. این شواهد و به­ویژه سفال گونه­ی لرستان، به پادشاهی الیپی نسبت داده شده که در همین دوره در پیش­کوه لرستان دارای حکومت بوده است. منابع مکتوب آشوری که به ثبت لشگرکشی سال ۷۱۳ پ.م. سارگون دوم به غرب ایران پرداخته است، از جای­نام «سیماش» نام می­برد که در شرق سرزمین الیپی و در مجاورت مادهای دوردست شرق قرار داشته است. مقاله­ی حاضر با بررسی متون مکتوب و جغرافیای منطقه پیشنهاد می­کند که این دژ همان  جای­نام سیماش است که با بررسی نظرات پژوهشگران و شواهد باستان­شناختی می­تواند با سیماشکی عیلام در اواخر هزاره­ی سوم و اوایل هزاره دوم پ.م. یکی دانسته شود.

سیماش, سیماشکی, الیپی, آشور, خرمآباد