زهره کاظمی - دانشجوی دکتری مدیریت بازاریابی دانشگاه الزهرا، تهران
محمدعلی بابایی زکیلکی - عضو هیئت علمی گروه مدیریت دانشگاه الزهرا، تهران

در دنیای پرتلاطم امروزی که رقابت بسیار زیادی بین جوامع مختلف در راستای دستیابی به جدیدترین متدهای فن آوری و استفاده از باصرفه ترین منابع و مجرب ترین نیروهای انسانی وجود دارد، منابع انسانی و بالاخص افراد خلاق، نوآور، کارآفرین و صاحبان اندیشه های نو به مثابه باارزش ترین سرمایه های سازمانی هستند. ساختار سازمانها با تغییراتی روبه رو بوده است که بدین ترتیب سازمانها با تهدیدهایی مواجه میشوند. ازجمله از این آسیبهای اجتماعی میتوان به سکوت منابع انسانی در سازمانها اشاره نمود. درنتیجه منابع انسانی که موتور مولد دانش سازمانی هستند از کار خواهد ایستاد سکوت کارمندان مانع توسعه پایدارسازمانی میشود و میتواند آسیب هایی را برای ذینفعان داخلی و خارجی پنهان کند. رویکردهای ایجادشده برای غلبه بر سکوت در سازمانها این فرض رادارند که کارمندان بر اساس جزئیات دقیق در مورد اثربخشی و ریسکهایی که با صدادارند ، از نظرات خود دریغ میکنند. نکته حائز اهمیت همان انگیزه های مختلف کارکنان است که باعث ایجاد سکوت آنها خواهد شد و این امر بازدارنده اطلاعات، نظرات و عقاید خود و امتناع ورزیدن آنها از بیان نقاط ضعف موجود در سازمان میباشد در این مقاله ضمن شناسایی مفهوم سکوت سازمانی و دلایل مختلف آن، به آسیب شناسی این موضوع پرداختهشده است.

سکوت سازمان، سکوت تدافعی، سکوت مطیع، سکوت نوع دوستانه