آسیه سیاه مرگویی
محمدحسن راشدمحصل
مهدی نصیری محلاتی
محمد بنایان اول
علی اصغر محمدآبادی

این تحقیق در سال ۱۳۸۲ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در دو قطعه زمین تحت کشت جو علوفه ای به اجرا درآمد. نمونه برداری به روش سیستماتیک روی فواصل نمونه برداری ۷ متر×۷ متر و کوادرات های ۵/۰متر× ۵/۰متر، در سه مرحله، قبل از مصرف علف کش، بعد از مصرف علف کش و بعد از برداشت محصول انجام شد. نتایج نشان داد تراکم گیاهچه های علف های هرز یکساله در تناوب چغندر- جو بیش از مزرعه با تناوب آیش- جو و تراکم علف های هرز چندساله در تناوب آیش- جو بیش از تناوب چغندر- جو بود. نقشه های توزیع و تراکم گونه ها، توزیع لکه ای علف های هرز را تایید کردند. شکل و اندازه لکه ها با توجه به گونه و مزرعه تغییر نمود اما موقعیت مکانی لکه ها قبل و بعد از مصرف علف کش تغییر زیادی نکرد. درصد نقاط عاری از علف هرز در مزرعه با تناوب آیش- جو، در مرحله اول و دوم نمونه برداری به ترتیب ۵/۱۱ و ۵/۱ درصد و در مزرعه با تناوب چغندر- جو، ۶/۰ و ۰ درصد گزارش شد. این نتایج علاوه بر تاکید آلودگی بیشتر در مزرعه با تناوب چغندر- جو، ناکارامدتر بودن این تفاوت را از تناوب آیش- جو با مدیریت متعارف اعمال شده در مزرعه نشان می دهد.

Weed, Patchiness distribution, Kriging, Site specific management, Forage barley., علف هرز، توزیع لکه ای، کریجینگ، مدیریت متناسب با مکان، جو علوفه ای