غلامعباس اکبری
حمید جباری
جهانفر دانشیان
ایرج اله دادی
نسترن شهبازیان

به منظور ارزیابی آثار آبیاری محدود بر خصوصیات فیزیکی دانه هیبریدهای آفتابگردان، سه آزمایش جداگانه روی ۹ هیبرید آفتابگردان در سه رژیم آبیاری (آبیاری پس از ۶۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A) و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۸۵ در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین طول، عرض و قطر دانه در رژیم آبیاری بعد از ۶۰ میلی متر تبخیر به دست آمد و تیمارهای آبیاری محدود بعد از ۱۲۰ و ۱۸۰ میلی متر تبخیر به ترتیب باعث کاهش ۱۱ و ۱۶% طول، ۲۱ و ۲۶% عرض و ۲۲ و ۲۸% قطر دانه گردیدند. بنابراین قطر دانه در مقایسه با عرض و طول دانه حساسیت بیشتری به سطوح آبیاری محدود داشت. بیشترین طول دانه متعلق به هیبرید A۷۴×R۹۵ و بیشترین عرض و قطر دانه متعلق به هیبرید آلستار بود. هم چنین در آزمایش های آبیاری پس از ۶۰ و ۱۲۰ میلی متر تبخیر، هیبرید A۷۴×R۹۵ و در آزمایش آبیاری پس از ۱۸۰ میلی متر هیبرید آذرگل دارای بیشترین وزن دانه بودند.

Seed physical characteristics, Seed kernel, Seed hull, Sunflower., خصوصیات فیزیکی دانه، مغز دانه، پوست دانه، آفتابگردان