ارزیابی کیفیت منابع آب زیرزمینی دشت کهریز و مقایسه روند تغییرات آن در طی سال های اخیر
عنوان مقاله: ارزیابی کیفیت منابع آب زیرزمینی دشت کهریز و مقایسه روند تغییرات آن در طی سال های اخیر
شناسه ملی مقاله: JR_NFAG-14-28_001
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_NFAG-14-28_001
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
رویا بهرامی نصب - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه
حسین پیرخراطی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه
علی رضا عباس فام - کارشناس ارشد سازمان آب منطقه ای آذربایجان غربی، ارومیه
زهرا شیخی آلمان آباد - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه
خلاصه مقاله:
رویا بهرامی نصب - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه
حسین پیرخراطی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه
علی رضا عباس فام - کارشناس ارشد سازمان آب منطقه ای آذربایجان غربی، ارومیه
زهرا شیخی آلمان آباد - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه
دشت کهریز در استان آذربایجان غربی و در امتداد دریاچهی ارومیه واقع شده و جزء از حوضهی آبریز دریاچه است. با توجه به نزدیکی این دشت به دریاچه و تغییرات سطح آب زیرزمینی در این منطقه، این پژوهش به منظور بررسی کیفیت آب زیرزمینی از نتایج ۱۲ ایستگاه نمونهبرداری در طی سه دورهی آبی ۸۹-۸۸، ۹۲-۹۱ و ۹۵-۹۴ دورهی خشک (شهریور ماه) به صورت مقایسهای استفاده شد. نتایج مطالعات نشان داد تیپ آب در دورهی اول سدیک- منیزیک- کلراته بوده و به تیپ کلسیک-کربناته-کلراته تغییر نموده است که نشان از اثر متقابل- آب سنگ در منطقه است. کیفیت آب زیرزمینی برای آشامیدن و کشاورزی نشان داد که در هر سه دورهی مذکور بخش شمالی و مناطق منتهی به دریاچهی ارومیه به دلیل بالا بودن شوری و مقدار سدیم از کیفیت مطلوبی برخودار نبوده و دارای محدودیت استفاده میباشند. جهت جریان آب زیرزمینی در منطقه از سمت غرب به سمت دریاچه ارومیه بوده و به همین منوال مقدار هدایت الکتریکی و همگام با آن کل جامدات محلول نیز از سمت غرب به سمت دریاچه افزایش نشان میدهد. بیشترین میزان همبستگی بین پارامترهای هدایت الکتریکی و کل جامدات محلول مشاهده شد (۹/۰p) و همچنین یونها همبستگی بالایی نشان داده و دارای منشا مشترکی میباشند. بررسی شاخصهای درصد سدیم، نسبت جذب سدیم، نفوذپذیری، خطر منیزیم و نسبت کیلی نشان دهندهی محدودیت کم تا متوسط در استفاده از آب زیرزمینی در سامانههای آبیاری میباشند. از عوامل کنترل کنندهی کیفیت آب زیرزمینی براساس نسبتهای ژئوشیمیایی اثر انحلال کانیهای تبخیری، تبخیر وسیع، احتمال نفوذ آب شور میباشد. از نظر هدایت الکتریکی ۲۵% نمونهها در وضعیت نامطلوبی قرار گرفته و برای مناطق شمالی شامل اراضی گلتپه و اراضی جمالآباد، قوشچی و قولنجی محدودیت بالا تا متوسط را نشان میدهد. بنابراین بکار گرفتن روشهای مختلف مانند آبشویی و اصلاح الگوی کشت مورد نیاز میباشد.
کلمات کلیدی: کهریز, کیفیت آب زیرزمینی, دریاچه ارومیه, کشاورزی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1205838/