بررسی ساختاری ترکیب فلور در گرادیان ارتفاعی مراتع قزل اوزن – ارتفاعات شهرستان کوثر، استان اردبیل
عنوان مقاله: بررسی ساختاری ترکیب فلور در گرادیان ارتفاعی مراتع قزل اوزن – ارتفاعات شهرستان کوثر، استان اردبیل
شناسه ملی مقاله: JR_TBJ-10-34_005
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_TBJ-10-34_005
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
میر میلاد طاهری نیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
اردوان قربانی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
محمود بیدار لرد - استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (AREEO)، رشت، ایران
سحر غفاری - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی مرتع، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
خلاصه مقاله:
میر میلاد طاهری نیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
اردوان قربانی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
محمود بیدار لرد - استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی (AREEO)، رشت، ایران
سحر غفاری - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی مرتع، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
هدف پژوهش حاضر، بررسی ساختار ترکیب فلور در پروفیل ارتفاعی ۹۳۷ تا ۲۱۶۲ متر از سطح دریا، در طول ۲۹ کیلومتر مراتع قزل اوزن تا ارتفاعات شهرستان کوثر بود. ۸ رویشگاه و در هریک، ۳ ترانسکت ۱۰۰ تا ۵۰۰ متری با ۱۰ پلات متغیر ۱ تا ۲۵ مترمربعی انتخاب شدند. گونه ها از سطح پلات ها جمع آوری، شناسایی و شکل رویشی، پایداری، پراکنش جغرافیایی و حفاظتی آنها تعیین شد. نتایج نشان دادند ۳۲ تیره، ۱۰۱ جنس و ۱۴۶ گونه در رویشگاه های انتخاب شده گسترش دارند. خانواده های Asteraceae با ۳۹ گونه (۲۷ درصد)، Poaceae با ۱۸ گونه (۱۳ درصد)، Fabaceae با ۱۳ گونه (۹ درصد) و جنس های Astragalus با ۸ گونه (۴۸/۵ درصد) و Centaurea با ۵ گونه (۴۲/۳ درصد) مهم ترین عناصر فلور منطقه اند. بازدانگان ۱ گونه، نهان دانگان دولپه ای ۲۷ تیره، ۸۲ جنس و ۱۲۴ گونه و نهان دانگان تک لپه ای ۴ تیره، ۱۸ جنس و ۲۱ گونه دارند. بیشترین و کمترین نسبت تیره به جنس به ترتیب در ارتفاع ۱۵۸۳ تا ۱۶۸۳ متری با نسبت ۲۷/۱:۳ و ۲۱۳۹ تا ۲۱۶۲ متری با نسبت ۹۲/۱:۱ دیده می شود. نسبت تیره به گونه در ارتفاع ۱۵۸۳ تا ۱۶۸۳ متری برابر ۹۱/۱:۳ و در ارتفاع ۱۶۳۵ تا ۱۶۷۷ متری برابر ۱۱/۱:۲ و نسبت جنس به گونه در ارتفاع ۱۵۶۸ تا ۱۶۰۹ متری برابر ۳۰/۱:۱ و در ارتفاع ۹۳۷ تا ۹۶۵ متری برابر ۰۳/۱:۱ است. پهن برگان علفی با ۱۰۵ گونه (۷۲ درصد) شکل رویشی غالب و تروفیت ها با ۶۲ گونه (۴۳ درصد) فراوان ترین شکل زیستی هستند. ۶۹ گونه (۴۷ درصد) به ناحیه ایرانی - تورانی تعلق دارد. ۱۴ گونه انحصاری ایران، ۸ گونه با خطر کم و ۲ گونه آسیب پذیر است.
کلمات کلیدی: شکل های زیستی, پراکنش جغرافیایی, تنوع گونه ای, گونه های انحصاری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1207365/