اعظم نوفرستی - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی، دانشگاه شاهد و عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی البرز، تهران، ایران
رسول روشن - استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
لادن فتی - استادیار مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
حمید رضا حسن آبادی - استادیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
عباس پسندیده - استادیار گروه معارف حدیث، دانشگاه قرآن و حدیث، موسسه علمی-فرهنگی دارالحدیث، قم، ایران
محمد رضا شعیری - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

هدف این پژوهش بررسی تاثیر برنامه آموزشی مثبت نگری بر شادکامی و باورهای غیر منطقی نوجوانان بزهکار بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که به شکل پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. نمونه مورد پژوهش به صورت نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر انتخاب و سپس (۱۵ نفردر گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش هشت جلسه نود دقیقه ای مثبت نگری را دریافت کردند. همه آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه شادکامی آکسفورد آرگایل و پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز ارزیابی شدند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس بیانگر آن بود که ارایه مداخله آموزش مثبت نگری باعث افزایش معنادار شادکامی و کاهش نمره کل باورهای غیر منطقی شد. نتایج این پژوهش نشان داد که از روش آموزش مهارت مثبت نگری می توان به عنوان روشی کارآمد برای کاهش باورهای غیرمنطقی و افزایش شادکامی نوجوانان بزهکار استفاده نمود.

برنامه مثبت نگری, شادکامی, باورهای غیرمنطقی, نوجوانان بزهکار